Nota biograficzna mgr Ireny Szybalskiej,
nauczycielki języka polskiego w Liceum Ogólnokształcącym w Strzelinie w latach 1947 - 1970.

Mgr Irena Szybalska, zwana w szkole przez uczniów MATULĄ, pochodziła z Podkarpacia. Urodziła się 24 października 1913 r. w Jarosławiu, gdzie wzrastała w rodzinie skromnego przemysłowca, wieloletniego członka zarządu tego pięknego miasta. Tam zdała maturę, a następnie wybrała się na studia polonistyczne do Lwowa, które zostały przerwane przez ll Wojnę Światową. Dyplom magistra filologii polskiej uzyskała już po wojnie na Uniwersytecie Wrocławskim na podstawie pracy magisterskiej o twórczości Marii Dąbrowskiej.

W roku 1937 wyszła za mąż za inżyniera Stefana Szybalskiego. Losy powojenne skierowały rodzinę Szybalskich do Strzelina, gdyż Irena i Stefan byli jednymi z niewielu dobrze wykształconych specjalistów, tak potrzebnych na Dolnym Śląsku po wyniszczającej wojnie.

lrena Szybalska niedługo po przyjeździe zaczęła uczyć w Liceum Ogólnokształcącym i tutaj została do końca swoich zawodowych dni w latach 70.

Uczniów traktowała indywidualnie i przyjacielsko. Znała ich losy, potrzeby i słabości. Często pomagała w rozwiązywaniu trudności życiowych. Przez młodzież była szczerze kochana,
o czym świadczy najlepiej Jej pseudonim MATULA.

Z powodu braku innych polonistów w liceum uczyła obie swoje córki, stawiając im bardzo wysokie wymagania. Starsza z córek Joanna poszła w ślady Matki i po ukończeniu studiów na filologii polskiej we Wrocławiu przez wiele lat uczyła w strzelińskim liceum. Młodsza, Katarzyna ukończyła chemię na Politechnice Łódzkiej i śladem Ojca pracowała w przemyśle spożywczym.

Obydwoje Irena i Stefan Szybalscy zapisali się chlubnie na kartach powojennej historii rozwoju Strzelina. Zostali zatem uhonorowani tytułami Zasłużonego Obywatela Miasta.

Mgr Irena Szybalska zmarła w roku 1987 i została pochowana w swoim rodzinnym
Jarosławiu na Starym Cmentarzu wraz z mężem i rodzicami Marią i Antonim Dymnickimi.